De West Highland Way wandelen, hoort wat mij betreft op je bucketlist thuis. Een wandelroute die je doorheen een knap stuk Britse natuur leidt gedurende (op papier) 154 km met highs and lows, letterlijk en figuurlijk.

Want vergis je niet: het is geen spreekwoordelijke walk in the park. Toch is het absoluut de moeite waard want buiten het feit dat je – houd je vast want de clichés komen eraan – jezelf tegenkomt, innerlijke rust vindt en één wordt met de natuur … zijn de Schotse Highlands ook werkelijk even groen en uitgestrekt als adembenemend.

Denk je eraan de West Highland Way (WHW) te doen? Dan vind je in deze reisblog alvast een antwoord op veelgestelde vragen.

1. Hoe plan je deze wandeltrip?
2. Hoe zwaar is de West Highland Way?
3. Is het weer er niet altijd slecht?
4. Wat moet ik zeker meenemen?
5. Nog enkele tips

1. Hoe plan je deze wandeltrip?

Eerst en vooral beslis je – op een realistische manier – op hoeveel dagen je de West Highland Way wil uitlopen. Sommige mensen doen hem op 6 dagen, anderen op 10 of zelfs 14 dagen. Wij namen 8 dagen de tijd, aan een stevig tempo dus zonder er een race van te maken.

Factoren om rekening mee te houden:

Hostel of tent

Als je in hostels of pensions slaapt, zijn er 13 mogelijke stops met 4 tot 24 km ertussen. Er zijn niet enorm veel overnachtingsplekken in die dorpjes, dus ze zijn vlug volzet. Als je niet op tijd boekt, kan dat je planning in de war gooien.

Trek je erop uit met de tent? Dan overnacht je in principe waar je wil. Je kan in Schotland wildkamperen, maar niet met meer dan 2 à 3 tenten op één plek. Soms moet je ook wat van het pad afwijken om je tent neer te planten, bij gebrek aan vlakke stukken op de route.

Tussen Drymen en Inverarnan bijvoorbeeld wandel en klauter je langs Loch Lomond veelal op een rotsachtige ondergrond dus hier moet je om te kamperen terug landinwaarts. Verder zijn er wel een aantal campings speciaal voor WHW-wandelaars te vinden. Ook hier reserveer je best op tijd, zeker in de zomer.

Afstanden en hoogtemeters

De route begint in Milngavie en eindigt in Fort William. In ons geval varieerden de afstanden van 15 tot 30 km per dag. Maar afstand is niet het enige aandachtspunt, ook hoogtemeters en moeilijkheidsgraad doen ertoe.

Verdeeld over 8 dagen stijg je minstens 80 meter en maximum 600 meter op één dag. Op de officiële website van WHW vind je alle details per stop. Of nog makkelijker: schaf je een Footprint Map aan en bekijk alles meteen op kaart. 

2. Hoe zwaar is de West Highland Way?

De WHW is best pittig en je moet er zeker niet aan beginnen zonder wandelervaring. Maar in feite maak je het jezelf zo zwaar als je wil. Je kan de volledige route doen of de beklimming van de Ben Nevis er nog aan toevoegen. Vanzelfsprekend kan je ook dagen overslaan, de route inkorten of een dagje rust inlassen.

Wij droegen onze bagage zelf hoewel we erg veel mensen tegenkwamen die dat niet deden. Je kan immers ook je spullen (met of zonder kampeermateriaal) laten nabrengen naar je overnachtingsplek.

In ieder geval, vind ik de route goed te doen mét een trekkersrugzak, op voorwaarde dat je voor kwaliteit kiest. (Later meer daarover.) Wat conditie betreft, hoef je geen topsporter te zijn maar train je best toch voldoende voor je vertrekt, zowel op afstand als hoogte. Begin daar enkele maanden voor vertrek mee. Als je besluit je bagage zelf te dragen, doe je die trainingen natuurlijk mét je rugzak.

Het zwaarste stuk van de West Highland Way? Dat is moeilijk te zeggen. Als je over rotsen klauteren en kruipen zwaar vindt, zijn de dagen aan de rand van Loch Lomond een uitdaging. Ben je allesbehalve een berggeit? Dan zal het snel stijgende pad van de Devil’s Staircase niet eenvoudig voor je zijn.

3. Is het weer er niet altijd slecht?

Wel ja, in Schotland regent het. Daar kan je niet omheen. Maar verwacht geen urenlange stortbuien of toch niet in de zomer. Het regent dan wel bijna elke dag, maar telkens erg kort en licht. Door de felle wind, waaien de donkere wolken vlug over en klaart het snel weer op.

Zo een lichte motregen – alsof er af en toe iemand zich met een waterverstuiver amuseert – is trouwens best verfrissend tijdens de wandeling. Nu, een fikse, lange regenbui valt ook weleens voor. Wees daarop voorbereid.

In principe reis je best in mei naar de highlands, dan is het niet zo koud en heb je nog niet te veel last van de midges (kleine, vervelende muggen). Ga je in de zomer, zoals ik, dan is het wel wat warmer: 15 à 20 graden. De midges waren op dat moment enkel een plaag rond Glencoe.

4. Wat moet ik zeker meenemen?

Met stip op één als je zelf je bagage draagt: een goede rugzak. Dat is niet noodzakelijk de duurste die je vindt, maar wel de beste voor jouw lichaam. Hoe weet je dat? Laat je adviseren! Houd rekening met je gewicht, je gestalte, de afstand tussen schouders en heupen, enz. Veel opties passen dus! Ikzelf ben zeker niet struis gebouwd en heb een gevoelige rug maar toch had ik dankzij mijn geweldige rugzak nergens last van.

Het klinkt logisch maar sommigen laten zich er toch nog door verrassen: wandel niet met nieuwe schoenen. Je moet dan toch trainen, wel doe dat met dezelfde wandelschoenen. Zo voorkom je blaren en pijn aan je voeten.

Zorg voor wandelschoenen die je enkel beschermen zodat je geen verstuikingen of spierscheuren oploopt. Daarnaast zijn ook degelijke wandelkousen, sporttape en kampferspray onontbeerlijk om blaren en wondjes te vermijden. Wandelstokken kan je ook geregeld gebruiken.

Wat heb je nog nodig? Een afritsbare wandelbroek, luchtdoorlatende T-shirts en een winddichte regenjas. Erg koud wordt het er niet in de zomer, maar de wind staat dikwijls strak. Gecombineerd met mot- of stortregen, koelt je lichaam anders te snel af. Overdag is een T-shirt met eventueel windjack voldoende maar ’s avonds komt een warme trui zeker van pas.

Geschenktips voor fervente hikers? Jessica van Corners of the world geeft een lijstje van leuke cadeaus voor wandelaars.

Nog enkele tips:

· Kijk voor je vertrekt even na wat de precieze uitspraak is van de dorpen op je route. Meestal heeft die weinig te maken met de schrijfwijze. Vraag je een Schot bijvoorbeeld de weg naar Milngavie, dan verstaan ze je pas als je zoals hen ‘mulgai’ zegt.

· Als je regelmatig wandelt, let je er sowieso wel op: neem een waterbestendige kaart mee!

· Vertrouw niet blindelings op de kilometeraanduidingen op de bordjes onderweg en je kaart. Met gps merk je dat je wat meer kilometers aflegt dan 154 km (of 95 mijl) …

Veel wandelpret!

Meer reistips of een reisreportage nodig? Contacteer mij!

Deze slideshow vereist JavaScript.